Όταν η Rebecca Moore πήρε στα χέρια της τον τοπογραφικό χάρτη γεμάτο κουκίδες, που την ενημέρωνε για ένα έργο που γινόταν κοντά στο σπίτι της δέν έβγαλε κανένα νόημα.
Παρόλα αυτά δεν τον πέταξε.
Ήταν καλοκαίρι του 2005.
Η Rebecca προγραμματίστρια υπολογιστών άρχιζε να παίζει με προγράμματα ψηφιακής χαρτογράφησης. Το αγαπημένο της εργαλείο ήταν το Google earth με το οποίο μπορούσε να δει δορυφορικές απεικονίσεις της οικίας της, πραγματικές εικόνες της γης και ταυτόχρονα ενσωματωμένες τρισδιάστατες πληροφορίες που σου επιτρέπουν να πετάς μέσα στα τοπία σαν να είσαι σε ελικόπτερο.
Ήταν τόσο ενθουσιασμένη με το προϊόν που προσελήφθη από τη Google σαν επικεφαλής τεχνικός για το συγκεκριμένο προϊόν.
Η πρώτη της εργασία που την παρουσίασε ενώπιον 300 γειτόνων της, αφορούσε υλοτομικές παρεμβάσεις μιας εταιρίας που προκαλούσαν διάβρωση του εδάφους με αποτέλεσα πλημμύρες και άλλες καταστροφές. Οι γείτονες μέσα σε λίγα λεπτά λέγανε σοκαρισμένοι ότι δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό και ότι πρέπει να κινητοποιηθούν για να το σταματήσουν.
Μετά από αυτό πολλές περιβαλλοντικές ομάδες άρχισαν να ρωτάνε πώς θα χρησιμοποιούν το Google Earth για της δικές τους εκστρατείες.
Το μουσείο για το ολοκαύτωμα τις Washington χρησιμοποίησε το Google Earth για να γνωστοποιήσει πληροφορίες για τη γενοκτονία στο Νταρφούρ.
Η UNESCO για να κινητοποιήσει το ενδιαφέρον για περιοχές παγκόσμιας κληρονομιάς που κινδυνέυουν.
Η Moore με την ομάδα του Google Earth Outreach πηγε στον Αμαζόνιο να πληροφορήσει της φυλές για τη χρήση δορυφορικών εικόνων που θα εντοπίζουν παράνομη υλοτομία και δραστηριότητες εξόρυξης στη γη τους.
Έτσι το Google Earth έγινε όπλο για τη σωτηρία του πλανήτη.
περισσότερα στην ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου